Η Π.Κ.Ι.
γεννήθηκε στην αρχαία Κίνα και έχει εξελιχθεί κατά τη διάρκεια χιλιάδων ετών.
Οι θεραπευτές της χρησιμοποιούν φυτικά φάρμακα και διάφορες πρακτικές νου και
σώματος, όπως ο βελονισμός και το τάι τσι, για τη θεραπεία ή την πρόληψη των
προβλημάτων υγείας.
Συχνά, αυτές οι
εναλλακτικές θεραπείες έχουν εξελιχθεί ξεχωριστά και νωρίτερα από τη συμβατική
ιατρική προσέγγιση που χρησιμοποιείται στην Ευρώπη. Μάλιστα, η Π.Κ.Ι. αναγνωρίζεται
από τους ευρωπαϊκούς και αμερικάνικους θεσμικούς οργανισμούς ως ένα πλήρες
θεραπευτικό σύστημα θεωρίας και πρακτικής, το οποίο έχει αναπτυχθεί επίσης ξεχωρίστα
και νωρίτερα από τη συμβατική ιατρική προσέγγιση στην Ευρώπη.
Υπάρχουν
ουσιαστικές διαφορές μεταξύ της μοντέρνας (δυτικής) ιατρικής και της Π.Κ.Ι.,
καθώς αποτελούν δύο διακριτά είδη ιατρικών συστημάτων. Περιλαμβάνουν
διαφορετικούς τρόπους πρόληψης, θεραπείας και αποκατάστασης, αλλά και
υγειονομικής περίθαλψης, λόγω των ξεχωριστών θεωριών τους. Συγκεκριμένα, έχουν
σημαντικά διαφορετική άποψη και προσέγγιση για την ασθένεια και τη σχέση μεταξύ
της ασθένειας του ανθρώπου και του περιβάλλοντός του.
Η δυτική ιατρική,
η οποία θεωρεί τις ασθένειες ως αντικείμενα της έρευνας, προσπαθεί σε γενικές
γραμμές να βρει τις διάφορες αιτίες των ασθενειών και στη συνέχεια απαλλάσσεται
από αυτές (βακτήρια και ιοί) κυρίως μέσω χημικών φαρμάκων.
Η άσκηση της
δυτικής ιατρικής επιδεικνύει τώρα ιδιαίτερη προτίμηση προς την ολοκληρωτική
εξάλειψη των μικροβιακών οργανισμών, γεγονός επιβλαβές για τη φυσική ισοροπία
και αυτό βεβαίως συνεπάγεται πολλαπλή αντίσταση σε αντιβιοτικά και αυξημένη
τοξικότητα και αντοχή, ενώ η Π.Κ.Ι. είναι ένα είδος αρμονικής ιατρικής, πάντοτε ερευνά τις ζωές των ανθρωπίνων όντων
αντί για τις ασθένειες και δίνει έμφαση στην ιδέα της σχετικής προσαρμογής του
ανθρώπου στη φύση.
Κατά την Π.Κ.Ι. ο
άνθρωπος θα πρέπει να συνυπάρχει αρμονικά με οτιδήποτε στον κόσμο,
συμπεριλαμβανομένων των μικροβιακών οργανισμών και να προσπαθεί να ενεργοποιεί
και να ενισχύει την ικανότητά του για ανάρρωση με θεραπείες, όπως ο βελονισμός,
τα βότανα και οι μη φαρμακευτικές θεραπείες (όπως το Τσι Γκονγκ), ώστε να
διατηρεί τους βλαπτικούς παράγοντες μακριά.
Το πιο
διακεκριμένο χαρακτηριστικό της Π.Κ.Ι. είναι ότι η διάγνωση και η θεραπεία
βασίζονται στη συνολική ανάλυση των σημείων, των συμπτωμάτων και των
καταστάσεων των ασθενών, αλλά και όλου του περιβάλλοντος.
Τέλος, ο ιατρικός
βελονισμός σήμερα αποτελεί ένα θεραπευτικό μέσο, που με τη χρήση της σύγχρονης
γνώσης της ανατομίας, της φυσιολογίας και της παθολογίας, καθώς και με τις
αρχές του κινέζικου βελονισμού γιν, γιανγκ και την κυκλοφορία του τσι, αποτελεί
ένα μεγάλο τμήμα της ιατρικής παρά ένα εναλλακτικό ιατρικό σύστημα.
